13/09
Brunsbüttel
We rijden door Hamburg, met zijn duizenden containers, zijn enorme kranen, de tunnel onder de Elbe. Daarna nog honderd kilometers noordwaarts, langs de monding van de Elbe, richting Friedrichskoog. Een woud van windturbines.
We steken het Kiel-kanaal over dat de Noordzee met de Oostzee verbindt, een zeer breed en druk kanaal. Net daarna in Brunsbüttel, aan de oude pier, heb je een adembenemend uitzicht op het verkeer in de riviermonding: grote rederijen, verlichte cruiseschepen, die allemaal met kleine sleepboten naar de haven worden gebracht.
Vanavond, vrijdag de 13e, is het volle maan....
Nauwelijks in bed, politiebezoek. Klop klop klop... It's not allowed to stay here... 50 meter verderop, is het wel allowed.... Ga maar na!
14/09
We tanken vol in Duitsland en steken de Deense grens over.
Alles is hier zo schoon, zo mooi, goed onderhouden, bijna saai.......
Wij rijden richting Ribe, de oudste stad van Denemarken, met zijn geplaveide straten, zijn kleine haven, zijn prachtige vakwerkhuizen....
Ten noorden van Esbjerg, tussen Varde en Ringkøbing, is het landschap tussen zee en lagune prachtig: duinen bedekt met wilde grassen en heide, uitgestrekte stranden, natuurgebieden, mooie huisjes, kleine witte kerkjes, maar geen plek om te overnachten... We rijden verder noordwaarts, naar Sondervig, waar we voor het vallen van de avond een parkeerplaats vinden waar we kunnen overnachten, niet ver van de zandsculpturen
's Nachts woedt er een felle wind.
15/09
Hoe verder je naar het noorden gaat, hoe wilder de kust, met zijn duinheuvels en lagunes.
Wij rijden voorbij de gedenksteen van het zinken van twee Engelse schepen langs deze kust op 24/12/1811, waarbij 1400 mensen omkwamen.
Verder, het Nationaal Park Thy, een landschap van wind, heide en duinen.
We eten onze boterham met een prachtig uitzicht op de haven van Hanstholm.
Verderop langs de weg, een prachtige molen bedekt met shingels, verder een uitkijkhut om trekvogels te spotten.
Maar wat een wind! Is dat normaal?
Nee, dus. Dit is uitzonderlijk. In Hirthals, bij de check-in van Color Line, krijgen we te horen dat alle veerboten deze zondag zijn opgeschort vanwege de weersomstandigheden: wind van 150 km/uur. Color Line biedt ons een kamer in een motel, om te wachten op de veerboot van morgen - als het weer het toelaat. We brengen de middag door op het noordelijkste puntje van Denemarken, in Skagen. Een prachtig klein haventje waar vandaag een waanzinnige wind waait. De gele huizen met witte deuromlijstingen en rode pannendaken, de oude pakhuizen rond de haven, omgevormd tot restaurants, de visrokerijen.... Avondeten aan het eind van de weg, richting Grenen, op het kruispunt van de Noordzee en de Oostzee, voorbij de vuurtoren. Een zeevos, die de geuren van ons avondmaal heeft geroken, komt ons begroeten, zonder angst en zonder complexen. Onder het maanlicht keren wij terug naar het motel.
16/09
Sinds ons vertrek hebben we 1650km gereden.
Deze maandagochtend is de wind gaan liggen, de veerboten zijn weer van paraat.
Om 10 uur 's morgens komen we aan bij de pier. We waren gewaarschuwd, er zijn veel passagiers: de vertraging van de dag ervoor moet ingehaald worden... Inderdaad, de boot is vol.
De oversteek gebeurt zonder problemen.
In Kristiansand aangekomen moeten we stoppen bij de douane voor een identiteitscontrole. Niets ernstigs.
We nemen de route 9 richting Evje. Kort voor deze stad slagen we linksaf langs het fjord. Wat is het mooi! Elke hoek van de weg is een foto waard! Even na Rysstad slagen we linksaf. De bergweg loopt tussen rotsen en bergmeren. We passeren een stuwdam. Nog hogerop is het landschap desolaat, een maanlandschap bezaaid met talloze stapeltjes stenen. Het wordt donker en we besluiten te overnachten naast een meertje met rondom stapeltjes stenen.
Het wordt koud, maar geen probleem, we zijn er klaar voor.
17/09
Het sneeuwt. Alles is wit. Het is magisch. Het landschap is zo anders dan de avond ervoor!
Een busje stopt op de parkeerplaats. De chauffeur belt en lijkt te wachten.
Op het sneeuwtapijt beginnen we te rijden richting Lysebotn, zo'n twintig kilometer verderop.
Op de eerste helling slippen onze winterbanden op de sneeuw en beslissen we de sneeuwkettingen te gebruiken.
We zijn weer weg... amper 50 meter... Achter ons verschijnt de sneeuwruimer, gevolgd door het busje, dat waarschijnlijk de sneeuwruimer had gebeld. De sneeuwkettingen gaan weer af....
De kronkelende weg daalt steil af naar Lysebotn: 27 haarspeldbochten. Maar wat een weg!
Nu zijn we aan het einde van het fjord. Een fjord van 42 km tot Stavanger.
We stoppen op de parkeerplaats van Kjerag, met zijn panoramisch restaurant. Het is het vertrekpunt van wandelingen, vooral naar Kjeragbol, een grote ronde rotsblok dat tussen de rotswanden vastzit, een klassiek uitzicht op toeristische brochures. Maar het is te moeilijk en te riskant om bij zo een weer te hiken
De meteo voorspelt nog sneeuw en regen voor de komende dagen, de wandeling naar de Preikestolen waar Paul zo opgebrand is zal een of twee dagen moeten wachten.
Richting Stavanger dus, die een aanzienlijke groei heeft doorgemaakt dankzij de exploitatie van offshore olie.
Stavanger, de derde grootste stad van het land, is gemakkelijk te voet te verkennen.
Het oude centrum, vlakbij de haven, heeft zijn karakter behouden. Het telt vele oude, witgeschilderde houten huizen, een tamelijk homogeen geheel, vooral wanneer je zich van de winkelstraten verwijdert. Het is mooi en stil. Morgen stoppen we bij de VVV en bezoeken we het Norsk Oljemuseum, het Noorse oliemuseum.
Ondertussen staan we op een grote parking naast de begraafplaats, begraafplaatsen zijn altijd rustig. En bovendien is er water. En stoelen om een babbeltje te slaan met de buren. N58°57'58''''' E5°42'48'''...
18/09
Door de begraafplaats, dan dwars door de rustige, verkeersvrije straten met wit geschilderde houten huizen: in 10 minuten zijn we in het centrum van de stad.
Het oliemuseum is zeer interessant: het vertelt alles over olie, van de oorsprong tot de exploitatie en economische ontwikkeling. De bloei van de stad Stavanger, ooit een stad van vissers en boeren. De Conventie van Genève, die de exploitatie van de natuurlijke rijkdommen verdeelt... Ekofisk... De vreselijke, zware, gevaarlijke werkomstandigheden op de platforms, de ongelukken.... En een kleine zaal over alternatieve energieën.
De herinnering die ik van Stavanger heb, is die van rampen met een zware tol: uitbarsting van een platform, enorme vervuiling, brand op een olieplatform, omkering van een platform... Maar niets ontmoedigt de oliemaatschappijen: er is te veel rijkdom onder de bodem van de zee...
:
], hebben jullie een ticket gekocht voor een "Auto max. 1,95m hoog" of "Auto/camper max. 2,20m hoog" ?