De temperatuur is gedaald. We zijn dicht bij het vriespunt. Meren en rivieroevers zijn bedekt met een dun laagje ijs, stalactieten bevriezen op rotsen en de schemering valt steeds vroeger. De zon blijft laag aan de horizon.
Op deze hoogte begint de poolnacht in november en duurt tot januari. Als de zon weer verschijnt, is het hier feest.
Op de baan naar Abisko is er geen verlichting, behalve de koplampen van de enige voertuigen die ons kruisen. Plotseling staan er een paar auto's voor ons stil, de waarschuwingspinkers aan: een kudde rendieren steekt de weg over.
Een tiental kilometer voor het toeristenstation van Abisko stoppen we op een rustplaats met droogtoiletten en een hutje met een houtkachel en grote tafels, die ter beschikking staan van de mensen die op doorreis zijn. Zeer praktisch bij slecht weer.
Maar van noorderlicht, geen spoor: de hemel is heel bewolkt.
Lat. N68°25'55'' E18°40'14''
11/10
De nacht was koud. De grond is bevroren en bedekt met een dunne laag sneeuw.
We gaan naar het toeristenstation van het Nationaal Park Abisko, gelegen op een honderdtal km ten noordwesten van Kiruna. Van hieruit vertrekken verschillende wandelingen. We kiezen er een die bij ons past, ongeveer 2 uur lopen langs de rivier.
Het pad is goed bewegwijzerd. Er is zelfs een schuilplaats, een tipi, ter beschikking van de wandelaars.
Eerst volgen we de Kungsleden, de "King's Trail" - een wandeling van 450 km (!). Onderweg ontmoeten we een kudde rendieren. Dan op de top boven een meander van de Abisko rivier, draait het pad naar links. Van hieruit hebben we zicht op de "Lapporten", de poort naar Lapland, een doorgang tussen twee bergen. Daar beneden, in een open plein, nog een grote kudde van een dertigtal rendieren. We lopen langs een meer, we steken moerassen over, op sommige plaatsen zijn ze permanent bevroren, de permafrost. Deze wandeling in een wilde en ongerepte natuur is absoluut prachtig.
Abisko ligt langs een spoorlijn voor het vervoer van ijzererts van Kiruna naar Narvik.
Bij het naderen van het toeristenstation is er een Samikamp, dat door de Zweedse toeristische dienst is aangelegd, voor de toeristen.
Op de weg naar Narvik moeten we twee keer stoppen voor rendieren die op hun gemak op de baan staan.
's Avonds staan we aan de oever van het fjord bij Narvik, met andere campers. Een prachtige plek, met uitzicht op de zonsondergang en de nieuwe Halogaland brug op de E6, mooi verlicht in het donker.
Rond 22.30 uur begint de show in de lucht boven het water. De borealen schitteren in het water. Het is vluchtig: een paar prachtige verschijningen en dan niets meer. Maar wat een theater!
Lat N68°27'4'' E17°42'23''
